Hoewel er al een tijdje geen nieuw blog is verschenen, hebben we in het Dassenbos absoluut niet stilgezeten! Het is voor de ringers nu de drukste periode van het jaar omdat in het broedseizoen het CES-project (Constant Effort Site) loopt: op locaties door het hele land verspreid, inclusief ons Dassenbos, wordt er nu regelmatig en op gestandaardiseerde wijze gevangen om de Nederlandse zangvogelpopulaties zo goed mogelijk in kaart te brengen. In dit blog worden een aantal van de hoogtepunten genoemd van de CES-periode tot nu toe.
Om te beginnen hebben we er een compleet nieuwe soort bij voor het Dassenbos: 10 mei hing er zomaar een grauwe vliegenvanger (Muscicapa striata) in het net! Dit onopvallende bosvogeltje wordt vaak over het hoofd gezien, maar van dichtbij zijn de subtiele tekeningen te zien die het eigenlijk toch wel een erg mooi beestje maken. Deze dag was een echte geluksdag, want er werd ook nog een felbegeerde zwartkop met geolocator gevangen! De zwartkop heeft de geolocator vanuit het Dassenbos helemaal meegenomen naar zijn overwinteringsgebied en terug. Nu we de geolocator weer hebben verwijderd kunnen we ontrafelen waar hij precies geweest is. Dankzij dit zwartkopje kunnen we meer leren over de overwinteringstrategieën van trekvogels en kunnen we de bescherming van Nederlandse trekvogels uitbreiden naar het buitenland.
Intussen is ook weer de tijd van de jonge vogels aangebroken. Veel jongen zijn intussen al opgegroeid en uitgevlogen en de ietswat onhandige jongen vliegen dan ook regelmatig onze netten in. Zo hangt er bijvoorbeeld regelmatig een jonge roodborst, winterkoning, merel of zwartkop in het net. En de jonge mezen? Die maken er altijd een familie-uitje van: het is niet ongewoon om een stuk of tien jonge mezen naast elkaar in het net aan te treffen, soms met oudervogel(s) erbij. Als we dit aantreffen wordt er altijd voor gezorgd dat de familie bij elkaar blijft: de meesjes worden weer samen losgelaten in de buurt van de vangplaats.
Behalve vogels waren er ook nog interessante ontmoetingen met andere bewoners van het Dassenbos. Zo stonden we op één van de vroege ochtenden opeens oog in oog met een vos. Hij leek erg nieuwsgierig naar onze bezigheden. Logisch: hoeveel mensen zijn er nou om 5 uur ‘s ochtends in het bos aan het rommelen met palen en netten? Het opzetten van deze netten in de duisternis resulteerde begin juni in een bijzondere bijvangst: opeens hingen er vier grootoorvleermuizen (Plecotus auritus) in het net! Dat is even schrikken: met vogels hebben we genoeg ervaring, maar hoe haal je een vleermuis uit het net zonder gebeten te worden? Gelukkig zaten de vleermuizen niet erg vast en konden we ze snel en veilig bevrijden zodat ze hun slaapplaats (een boomholte) in het Dassenbos konden opzoeken.
Intussen zijn we dus weer een aantal mooie ervaringen rijker en hebben we nóg meer geleerd over de bewoners van het Dassenbos. En het leren houdt nog niet op: wat zullen we in de laatste paar CES-sessies van dit jaar aantreffen? De tijd zal het leren!
Tekst door Bernice Goffin
Foto’s door Robert Benjamins, Sylvana Harmsen, Henk van der Jeugd en Barbara Tomotani
vanggegevens van vandaag